آیات
1 . سوره ی 107 ماعون آیه ی 2
آیا ندیدی کسی را که تکذیب دین می کند او همان کسیست که یتیم را با قهر از خود می راند..
« ارایت الذی یکذب بالدین فذلک الذی یدع الیتیم »
2.سوره ی 93 ضحی آیه ی 9
و اما یتیم را از خود مران
«و اما الیتیم فلا تقهر»
3. سوره ی 89 فجر آیه ی 19
این چنین نیست که مىپندارید ، بلکه [ زبونى ، خوارى و دور شدن شما ازرحمت خدا براى این است که ] یتیم را گرامى نمىدارید
« کلا بل لا تکرمون الیتیم»
روایات :
1 . کتاب ثواب الاعمال شیخ صدوق ص 199
امام صادق :
هیچ بنده ای نیست که دستش را از روی مهربانی بر سر یتیم بکشد مگر اینکه خدا به هر موی آن یتیم نوری در قیامت به او عطا کند.
«
مَا مِنْ عَبْدٍ مَسَحَ یَدَهُ عَلَى رَأْسِ یَتِیمٍ رَحْمَةً لَهُ إِلَّا أَعْطَاهُ اللَّهُ بِکُلِّ شَعْرَةٍ نُوراً یَوْمَ الْقِیَامَة »
2. همان ص 200
رسول خدا:
هرکس از شما از سنگدلی خود ناراحت باشد پس یتیمی را خواند و با او مهربانی کند و دست نوازش به سرش بکشدبه اذن خدا دلش نرم می شود .همانا برای یتیم حقی بر گردن شماست.
«مَنْ أَنْکَرَ مِنْکُمْ قَسْوَةَ قَلْبِهِ فَلْیَدْنُ یَتِیماً فَیُلَاطِفُهُ وَ لْیَمْسَحْ رَأْسَهُ یَلِینُ قَلْبُهُ بِإِذْنِ اللَّهِ إِنَّ لِلْیَتِیمِ حَقّا»
به خود نوشت:
1. در روزگاری که ادعا می شود در اوج عقلانیت تمدن صنعت و پیشرفتیم چقدر روز به روز عقب گرد میکنیم از صف آدمیت
هزار و چهار صد سال پیش فردی بی سواد بر پایه ی این اصول جامعه ای بر پا کرد و پس از قرنها هرچه جلوتر رفتیم و به پیشرفت نزدیکتر شدیم در انسانیت پسرفت کردیم
(با افتخار و اطمینان میگم اسلام مال هزار و چهارصد سال پیشه گاهی خل میشم و میگم کاش منم همون موقعها بودم ...انسانم آرزوست)
2.کیست که هر روز در خیابانها یا در همسایگی یا در خویشاوندان خود با این مساله رو برو نباشد و کیست که درین آزمایش سربلند باشد؟
3. اگر آن مرفه بی درد که نه از نماز و نه پیامبر خبر ندارد بی تفاوتی یا اجحاف بینیم باز گله ای نیست چه بگویم از آن مقدسان بی درد که در صف اول سفره ها وصفها یند ولی...
4. به خود می گویم مرا به دیگران چکار ؟ خودم را به تقوا توصیه می کنم
5. در هشتاد میلیون جمعیت ما کسی هست به فرزندش بگوید با آن دانش آموز (که شاید هم ضعف درسی یا اخلاقی تکرار میکنم شاید دارد) با آن دوست شو؟؟
6. ایتام نیاز به ترحم ندارند فقط درکشان کنیم گاهی فقط خود را جای او بگذاریم
7.کاش کسی یک شب در مسجد افطاری بدهد و به جای اینهمه آدم حاجی و باجی و ...بگوید فقط فقرا دعوتند یا فقط کارگرها یا آن قشری که هیچوقت مورد توجه نیستند این زمانها
8.بهش گفتم تو مثل اون درختی هستی که وسط کوه بیرون میاد از همه قویتره چون سختی زیاد کشیده نه مثل این سیبها و گیلاسای تو باغ که هر سال سرما میزننن و تازه ده بیست سال هم عمر نمیکنن
سه کودک که بزرگشون کلاس سوم دبستان بود اولی خجالتی دومی اما خیلی برونگرا و اجتماعی
کاش تو این جامعه هدر نرن کاش تو مدرسه له نشن کاش به بچه هامون یاد بدیم لهشون نکنن اگه چیزی بلد نیستن مسخرشون نکنن
و کاش و کاش و کاش...
9. ادامه دارد...
پیوست: صلوات بر یتیم مکه یگانه ی روزگار
